04 april 2025, door MorpurgoMedia.nl voor mijnAmstelveen.nl

Samen lopen we naar het winkelcentrum. Zij met krukken, ik met een rug die zijn beste tijd gehad heeft. De zon schijnt, twaalf graden in maart—prima wandelweer. In de buurtsuper heerst nog de charme van vroeger: geen zelfscan, gewoon een caissière die je vriendelijk gedag zegt.

Met een goedgevulde tas gaan we terug naar huis. Onderweg kletsen we even met een bekende. Gezellig, maar mijn rug is minder enthousiast over stilstaand keuvelen. We schuifelen verder, langzaam maar gestaag, tot we halverwege het bruggetje zijn. Dan denk ik: "Wat zou het fijn zijn als we hier even konden zitten." Maar ja, bankjes? Die zijn hier zo zeldzaam als parkeerplaatsen voor de deur.

Bij de speeltuin hebben een paar jongeren zich op een betonnen rand genesteld, ouders staan er wat verloren bij. Ooit stonden hier meerdere bankjes. Misschien vier, misschien zes—maar hoe dan ook: nu geen één. Terwijl we willen dat kinderen buiten spelen, maar hoe lang kunnen ouders blijven staan voordat hun benen het opgeven?

We mijmeren over vroeger. Toen we op de bankjes bij de speeltuin koffie dronken en de laatste buurtroddels bespraken. ’s Avonds namen de vaders het over, met sterke verhalen en een biertje. En weet je nog dat we samen een net over de zandbak spanden om de buurtkatten buiten te houden? Pure buurtzorg avant la lettre!

Maar ja, tijden veranderen. Oude bewoners vertrokken, de gemeente haalde bankjes weg, en ineens is de speeltuin niet meer de levendige ontmoetingsplek van toen. Misschien wordt het tijd voor een ‘Bankje-terug-actie’ in Westwijk? Niet alleen voor ouders, maar ook voor ouderen en mindervaliden. Voor mensen die, net als wij, niet kilometers kunnen lopen zonder ergens even te pauzeren. Een simpel bankje kan het verschil maken tussen een fijne wandeling en een onmogelijke tocht.

Dus, gemeente Amstelveen, als u ons in de toekomst niet massaal gehurkt langs de stoep wilt zien zitten, zet dan gewoon wat bankjes terug. Onze rug, haar krukken, en heel wat andere buurtbewoners zouden u dankbaar zijn!

Geniet van elkaar en het leven.

Eljo Morpurgo